غزاله علیزاده – کوچه عباسی

ساعت پنج عصر بود باد می‌آمد از نوک شاخه‌ها برگهای زرد پرواز می‌کردند. بهزاد سوارس را کنار کوچه عباسی نگه داشت. پنجره‌های سر کوچه با حصار مشبک، پشت دری‌های سفید گرد گرفته چلوار بسته بود و از سه مربع تاریکی اتاق به کوچه نشست می‌کرد و با رنگ زرین هوای عصر خیابان آمیخته می‌شد.