بزرگ علوی – چهارراه حسن‌آباد

گاهی اتوموبیل‌ها هنوز پر نشده بود و اجبارا به زور اوقات تلخی مسافرین تا نزدیک چهارراه حسن‌آباد می‌رسید، در این صورت شاگرد شوفر البته کاملا مواظب بود که کجا مسافری می‌خواهد سوار شود. اتفاقا اگر نمی‌دید، شوفر می‌گفت: «حواست کجاست؟ یالله ده شاهی را بینداز تو.» و یا «ده شاهی را از سر راه بردار» در هر صورت این «ده شاهی» خیلی تکرار می‌شد و البته مقصود از ده شاهی مسافر بود. هر نفر آدم برای شوفر ده‌شاهی می‌ارزید.

گزیده آثار، انتخاب و مقدمه محمد بهارلو، تهران: نشر علم، چاپ اول ۱۳۷۷، ۱۶۳


0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.