گلی ترقی – دبیرستان انوشیروان دادگر

دبیرستان زردشتی انوشیروان دادگر.ساعت هشت صبح است. صف بسته ایم- صفی درهم و نامنظم- و سرود دبیرستان را می خوانیم: انوشیروان خسرو دادگر… باقی اش یادم نیست. بانو خانم ناظم دبیرستان است. دشمن ما کلاس هشتمی هاست. به نظر او، ما یک مشت دختر بی حیای افسارگسیخته ایم و آدم بشو نیستیم.