محمد علی سپانلو – کوچه آصف

یک تکه آواز در گنجه چوبِ گردوی تهران

و یا کوی آصف و یا آب منگل

ویا گنجه، آن شهر گمگشته شاعر هفت پیکر

که اکنون بر او قوم سقلاب میراث خوار است.

تو پی‌جوی پس‌کوچه زادبوم خودی: آب منگل، شتردار، آصف
و مجذوب فانوس‌های هوایی
نگاهت پی گوشواره است و دنباله بادبادک
به پرواز در مغرب نیلگون رهایی.