گلی ترقی – امانیه
اولین خانه ما در خیابان خوشبختی است. اسم کوچهها را پدر انتخاب میکند … کوچ میکنیم به شمیران، تپههای الهیه، امانیه، بیابان. آدمها مشکوک و مبهوت در گوش هم زمزمه میکنند. میگویندکه پدر دیوانه است، شمیران پای کوه و آن سر دنیاست.
خاطره های پراکنده: پدر،۷۶
تهران، انتشارات نیلوفر، چاپ ششم، ۱۳۸۷
تا پشت تپه های محمودیه با دوچرخه می رویم. از آنجا تا اول امانیه بیابان وسیعی است که پستی و بلندی و چاله چوله ندارد. بهترین جا برای مسابقه است
دو دنیا:گلهای شیراز، ۱۲۳، تهران: انتشارات نیلوفر،چاپ سوم ۱۳۸۳
دیدگاه خود را ثبت کنید
Want to join the discussion?Feel free to contribute!