زیره چی همانطور از پیاده رو ناصرخسرو به زحمت به سمت بالا می رفت و از میان مردمی که شانه به شانه هم و با عجله می آمدند و می رفتند می گذشت …تازه به شمس العماره رسیده بود که باز به یک جفت از این تفنگدارها برخورد آنها وسط خیابان بودند و او از […]

زیره چی هنوز از پله‌های سر بازار بالا نرفته بود و خودش را به خیابان نرسانده بود که باز به یکی از تفنگ به دوش‌ها برخوردو بیشتر ناراحت شد. تجارت خانه‌ای که زیره چی در آن کار می‌کرد‌‌ همان سر بازار بود و او از تجارت خانه که در می‌آمد می‌خواست به تلگراف خانه برود […]

یک سه تار نو و بی‌روپوش در دست داشت و یخه باز و بی‌هوا راه می‌امد. از پله‌های مسجد شاه به عجله پایین امد و از میان بساط خرده ریز فروش هاطس و از لای مردمی که در میان بساط گستردهٔ آنان، دنبال چیزهایی که خودشان هم نمی‌دانستند، می‌گشتند، داشت به زحمت رد می‌شد. سه […]

زیره چی یک بار با یکی از رفقای خود در خیابان شاه آباد به یکی از همین تفنگ به دوش‌ها برخوردند. او باز بی‌اختیار شد و قدم‌هایش خود به خود آهسته گردید و مات و مبهوت به تفنگ نو و براق روی دوش نظامی زل زده بود. در ایستگاه شاه آباد چند نفر پیاده شدند […]

تا عصر تمام فامیل خانم نزهت الدوله به جنب و جوش افتاده بودند و از خاله خانباجی‌ها کمک گرفته بودند و دو روز زاغ سیاه خواهرشوهر موبور و چشم آبی را چوب زده بودند تا دست آخر در خیابان عین الدوله خانه‌اش را گیر آورده بودند. زن زیادی: خانم نزهت الدوله،۶۵،تهران: انتشارات فردوس،۱۳۷۱ av_icon_box]